شعر غمگین برای پدر با اجرای هوشنگ ابتهاج

هرچیزی به اندازه جای خالیش توی زندگیمون
ذهن و زندگیمون رو درگیر خودش میکنه
بعضی جای خالی ها کوچکند و با چیزهای کوچک پر می شوند
مثل یک حبه قند کنار چای
مثل یک چتر در روز بارانی
مثل یک مسافرت بدون موسیقی
مثل یک حساب بانکی خالی
اما
امان از جای خالی های بزرگ
که نمیشه به راحتی اونها رو پر کرد
مثل جای خالی یک نفر که حالا تبدیل به یک قاب عکس و کلی خاطره شده
مثل جای خالی یک دست نوازشگر و آغوش مهربان
مثل جای خالی یک پدر و مادر😔💔