اگر روزی غم واندوه،
،مثل باران بارید،
یا دل شیشه ای ات ،
از لب پنجره عشق،
زمین خورد وشکست،
با نگاهت به خدا ،
چتر شادی وا کن
وبگو با دل خود،
که خداهست،
خدا هست !
اوهمانی است که
درتارترین لحظه شب،
راه نورانی امیدنشانم میداد
او همانی است که
هرلحظه دلش می خواهد ،
همه زندگی ام