کلیپ اولین پرواز هیاسینث در طبیعت

مکائو سنبلی (نام علمی: Anodorhynchus hyacinthinus) پرنده ای بومی شرق و مرکز آمریکای جنوبی است. این پرنده بزرگترین گونه در خانواده مکائو و بزرگترین گونه از لحاظ وزن به هنگام پرواز در بین تمامی طوطی سانان است. گرچه طوطی بی پروازی به نام کاکاپو که در نیوزلند و گینه نو زیست می کند و 3٫5 کیلوگرم وزن دارد سنگین تر از مکائو سنبلی است اما مکائو سنبلی از لحاظ طول طویل تر از طوطی کاکاپو و تمامی طوطی سانان است.

مکائو سنبلی شباهت هایی با هم خانواده خود یعنی مکائو لیر دارد در حالیکه این شباهت بسیار جزئی است و می توان به راحتی این دو را از یکدیگر تمیز داد. در ناحیه زرد رنگ اطراف چشم مکائو لیر یک حالت اشکی شکل کشیده و بزرگ وجود دارد که در مکائو سنبلی این ناحیه به صورت یک دایره زرد رنگ وجود دارد. تفاوت دیگر ناحیه زرد رنگ در دو طرف منقار است که در مکائو لیر بسیار بزرگتر از مکائو سنبلی است. سومین تفاوت در رنگ قسمت سر پرنده و قسمت بال ها است که تقریبا رنگی مابین آبی لاجوردی تیره متمایل به سبز تیره است این خصوصیت بیشتر در ناحیه سر قابل رویت است اما مکائو لیر نسبت به مکائو سنبلی بسیار نادرتر و کمی کوچکتر است.

محبوبیت مکائو سنبلی به عنوان حیوان خانگی سبب کاهش جمعیت وحشی آنان تا مرز انقراض و قرار گرفتن این گونه در لیست قرمز (درمعرض تهدید) شده است. متأسفانه در بین عوام و متخصصین باوری غلط به طور رایج وجود دارد که نام این گونه را در خانواده آرا قرار می دهند، و این گونه را با نام آرا هایسینث می شناسند که اشتباهی فاحش است. این گونه در خانواده بی دندان منقارها که شامل این گونه و دو گونه دیگر به نام های لیر و سبز تیره می باشد قرار گرفته و نام علمی این پرنده نیز خود گویای این موضوع است

محتویات

1 مشخصات
2 غذا و تغذیه
2.1 تولید مثل
3 پراکندگی و زیستگاه
3.1 حفاظت
4 نگارخانه
5 جستارهای وابسته
6 منابع
7 پیوند به بیرون

مشخصات

این پرنده بزرگترین گونه در خانواده مکائو و بزرگترین گونه از لحاظ وزن به هنگام پرواز در بین تمامی طوطی سانان است. طول مکائو سنبلی 100 سانتی متر از سر تا انتهای دم وعرض پرنده 39 سانتی متر بوده و وزن آن 1٫5 تا 2 کیلوگرم می باشد.[1][2][3]هر بال 388الی 425 میلیمتر طول دارد.[1]طول بالهای مکائو سنبلی در هنگام پرواز 120 سانتی متر تا 140 سانتی متر و عرض آن ها 48 سانتی متر تا 56 سانتی متر می باشد. آن ها تقریبا بطورکامل آبی رنگ هستند و پرهای زیر بال ها نیز سیاه رنگ می باشد. دارای منقار بزرگ و سیاه بوده و در دو طرف منقار و اطراف چشم ناحیه ای زرد رنگ و روشن وجود دارد که البته در اطراف چشم این ناحیه به شکل نواری گرداگرد چشم را فرا گرفته است. به طور معمول تشخیص جنسیت در این گونه بسیار مشکل است اما جنس ماده این گونه کمی باریکتر از جنس نر آن است

غذا و تغذیه

آنها منقاری بسیار قوی برای خوردن غذاهای طبیعی و شکستن انواع دانه ها و هسته میوه های جنگلی دارند که این منقار حتی قادر به شکستن پوسته سخت و چوبین نارگیل و ماکادمیا (یک نوع فندق جنگلی) بوده و علاوه بر این آن ها با این منقار می توانند میوه ها و گیاهان جنگلی را به راحتی بخورند. از جمله غذاهای محبوب این پرنده میوه درخت کاج است آن ها همچنین از گرفتن حلزون و شکستن پوسته سخت این جانور و خوردن آن بسیار لذت می برند

تولید مثل

این پرنده در حفره های درختان لانه سازی می کند و پرنده ماده در هنگام تخم گذاری 1 یا 2 تخم می گذارد. گرچه هر دو جوجه سر از تخم درمی آورند اما فقط یک جوجه به سن بلوغ می رسد. زیرا در رقابت تصاحب غذا جوجه ی زودتر از تخم درآمده موفق تر بوده و جوجه ی دیگر از گرسنگی تلف می شود. جوجه ها تا سن 3 ماهگی نزد والدین خود می مانند و پس از آن لانه را ترک می کنند. آن ها در سن 7 سالگی به بلوغ می رسند. تخم های این پرنده توسط کوآتی ها، کلاغ ها، صاریغ ها و بیشتر توسط توکان ها که جزو دشمنان طبیعی این پرنده محسوب می شوند ربوده و خورده می شوند

گروهی از مکائوهای سنبلی در زیستگاه اصلی خود در پانتانال برزیل
پراکندگی و زیستگاه

جمعیتی از این پرنده که موجودیت آن ها تأیید شده در سه دسته کلی در آمریکای جنوبی قرار دارند. در پانتانال منطقه ای در برزیل و در مجاورت آن منطقه ای در شرق بولیوی و در شمال شرقی پاراگوئه، در سرادو منطقه ای در شرق کشور برزیل و (ماتو گروسو، گوییاس، توکانتینس، باهیا، پیاوی، مارانیائوومینا ژرایس) و مناطق نسبتا باز رودخانه توکانتینس، رودخانه شینگو، رودخانه تاپاژوس و ماراژو جزیره ای در شرق حوضه آمازون کشور برزیل، مورد تأیید است. همچنین جمعیت پراکنده این پرنده در مناطقی دیگر چون نخل های مردابی، مناطق باز و روشن جنگلی و دیگر جنگلهای نیمه باز می باشد. بطورکلی زیستگاه این پرنده جنگلهای گرم و مرطوب و حاشیه نسبتا باز رودخانه ها است. (مکائو سنبلی در حاشیه و امتداد رودخانه زیست می کند)
حفاظت
مکائو سنبلی به علت شکار بی رویه و غیرقانونی تجارت در قفس و از بین رفتن زیستگاه، در معرض خطر جدی قرار دارد. سالانه آتش سوزی های کنترل شده توسط کشاورزان، نابودی درختان و مناطقی که قبلا زیستگاه این گونه بوده و همچنین چرای نامناسب دام و دامداری، طرح های برق آبی، کشاورزی و باغداری سبب تخریب و انزوا زیستگاه های این گونه خارق العاده شده است. عوامل دیگری نیز در سطح ملی به این خطر دامن می زنند. عواملی چون استفاده از آن ها به عنوان غذا در بین قبایل بومی Gorotire و Kayapo در جنوب مرکزی برزیل و استفاده از پر این پرنده به عنوان کلاه های بومی قبایل و به عنوان زینت و وسایل تزیینی سبب کاهش جمعیت این پرنده شده است و جمعیت بسیار اندکی از این گونه فقط در منطقه پانتانال برزیل یافت می شود. این منطقه به عنوان زیستگاه اصلی این پرنده شناخته می شود و عوامل حمایتی از این پرنده تحت پروژه های حفاظت با قرار دادن لانه های مصنوعی و آگاه سازی اذهان عمومی کمک به حفظ این پرنده در حال انقراض می کنند. این برنامه های حفاظتی با کمک حامیان محیط زیست آغاز شد و هم اکنون بسیاری از مزرعه داران نه تنها سبب نابودی این گونه نمی شوند بلکه حافظ این گونه و خانواده مکائوها هستند