متن های جالب برای تبریک ازدواج و کارت عروسی
– مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم، هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم. 2 .معاشران گره از زلف یار باز کنید، شبی خوش است بدین قصهاش ..
مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم، هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
2 .معاشران گره از زلف یار باز کنید، شبی خوش است بدین قصهاش دراز کنید... حضور خلوت انس است و دوستان
جمعند، و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید
3 .هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق... ثبت است بر جریده عالم دوام ما
4 .حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد، شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی
5 .ساقی به نور باده برافروز جام ما، مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما... ما در پیاله عکس رخ یار دیدهایم، ای
بیخبر ز لذت شرب مدام ما
6 .از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند
7 .منم و این صنم و عاشقی و باقی عمر من از او گر بکشی جای دگر می نروم
8 .یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم، دولت صحبت آن مونس جان ما را بس
9 .مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید، که ز انفاس خوشش بوی کسی می آید... از غم هجر مکن ناله و فریاد که
من، زدهام فالی و فریادرسی می آید
10 .گل در بر و میدر کف و معشوق به کام است، پادشاه جهانم به چنین روز غلام است...گو شمع میارید در این جمع
که امشب در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است
11 .فاش میگویم و از گفته خود دلشادم بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
اشعار نو فارسی برای کارت عروسی
* از راه میرسد
با کفش های بلورین
در تنپوشی زیبا...
زیبا مثل فرشته ها
او نیمه ی گمشده ی من است
و به من می پیوندد
* تو مرا می فهمی
من تو را می خواهم،
و همین ساده ترین قصه یک انسان است!
تو مرا می خوانی
من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم،
و تو هم می دانی،
تا ابد در دل من می مانی
* زندگی رسم خوشایندی است
زندگی
پرشی دارد اندازه عشق
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود
زندگی مجذور آینه است
زندگی گل به توان ابدیت
زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما
زندگی هندسه ساده و یکسان نفسهاست
* زندگی جیرهی مختصریست
مثل یک فنجان چای
و کنارش عشق است،
هی قند
مثل یک حب
زندگی را با عشق
نوش جان باید کرد
*لحظه شیرینی که
به تو دل بستم
از تو پرسیدم من:
تو منی یا من تو؟
و تو گفتی هر دو
من به تو پیوستم
گفتم ای کاش
پناهم باشی
همه ی جا و همه ی وقت
تکیهگاهم باشی
و تو گفتی هستم
تا نفس هست کنارت هستم
* خانهای ساخته ایم
درفراسوی بهار
ما تو را میخوانیم
تا به لطف قدمت
این دل کوچک ما
دامن گل بشود