گمان می کنم هر آدمی باید پشت پنجره اتاقش
یک گلدان گل شمعدانی داشته باشد؛ که هر بار گل هایش خشک می شود و دوباره گل می دهد
یادش بیفتد که روز های غم هم به پایان می رسند!