روز جهانی شیراز

هوا سرد است… تو مرا تنگ در آغوش می گیری.

تنت را بو میکشم دستانت را می فشارم هوا سرد است …

دلم می لرزد اما گرمای قلبت را حس میکنم مست می شوم

در ثانیه هایی که با عطر تنت نفس میکشم.

همه عمر شراب شیراز خواهی ماند

آنجا در آن دور دست ها خواهم نشست

و بالاپوش بنفش را بخود می پیچم.

همراه لای لای صندلی، زمان را ورق خواهم زد لبخند میزنم…

لبخند می زنی برای همه ی گذشته ها سهم من…

همه ی خاطرات تو شد برای همه عمر